Instytut Sportu został powołany Zarządzeniem nr 60 Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 listopada 1977 r. jako samodzielna placówka naukowa. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 23 października 2015 r. nadało Instytutowi Sportu w Warszawie status państwowego instytutu badawczego (Dz.U. z 2015 r poz. 1847). Od 24 listopada 2015 r. Instytut używa nazwy „Instytut Sportu – Państwowy Instytut Badawczy”.
Nadzór nad Instytutem Sportu – Państwowym Instytutem Badawczym sprawuje Minister Sportu i Turystyki. Organami naczelnymi Instytutu są Dyrektor i Rada Naukowa.
Do podstawowej działalności Instytutu należy m.in.:
- prowadzenie badań naukowych i analitycznych w zakresie nauk o kulturze fizycznej, nauk o sporcie oraz nauk o zdrowiu;
- upowszechnianie wyników badań naukowych i prac rozwojowych na potrzeby przygotowań zawodników do współzawodnictwa sportowego, w szczególności do udziału w igrzyskach olimpijskich, paraolimpijskich oraz w igrzyskach głuchych, mistrzostwach świata, mistrzostwach Europy, a także na potrzeby sportu dla wszystkich;
- opracowywanie analiz, opinii i ekspertyz w zakresie prowadzonych badań naukowych i prac rozwojowych, uwzględniających aktualny stan oraz rozwój nauki w Polsce i na świecie, ze szczególnym uwzględnieniem nauk o kulturze fizycznej, nauk o sporcie oraz nauk o zdrowiu;
- wykorzystywanie w kraju światowych osiągnięć nauk o kulturze fizycznej, nauk o sporcie oraz nauk o zdrowiu i opracowywanie dotyczących ich ocen;
- prowadzenie badań diagnostycznych i usług dla potrzeb polskich związków sportowych i innych podmiotów prowadzących działalność w sporcie wyczynowym;
- opracowywanie prototypów urządzeń, programów komputerowych oraz prowadzenie innej działalności wynalazczej na rzecz kultury fizycznej;
Kierunkowe plany tematyczne badań naukowych i prac rozwojowych Instytutu Sportu – Państwowego Instytutu Badawczego obejmują następujące zagadnienia:
1. Krótkotrwałe i odległe skutki zdrowotne uprawiania sportu.
2. Czynniki modyfikujące zdolności adaptacyjne organizmu do wysiłków fizycznych.
3. Zmiany homeostazy ustrojowej wywołane treningiem sportowym.
4. Somatyczne i biomechaniczne cechy zawodników różnych dyscyplin sportowych.
5. Psychologiczne uwarunkowania osiągnięć sportowych.
6.Suplementacja oraz stosowanie substancji wspomagających w procesie treningowym sportowców.